Psychofarmaca en het Kleefstra-syndroom

Het Kleefstra-syndroom is een genetisch syndroom dat zich kan presenteren in de psychiatrie vanwege ernstige (manisch-)psychotische ontregelingen. Bij de meeste patiënten is er sprake van een verstandelijke beperking, wisselend in ernst van licht tot diep. Er zijn echter ook patiënten zonder verstandelijke beperking bekend, die wel de kenmerkende psychotische ontregelingen doormaken. In een dergelijke periode reageren patiënten niet op de oudere antipsychotica, maar wel op hoognormale doseringen van de tweede generatie antipsychotica, zoals olanzapine en aripiprazol. Bij onderzoek viel op dat veel patiënten onderbehandeld werden en pas laat in het beloop behandeld werden met antipsychotica, veelal in een zeer lage dosering. Het paradigma ‘start low and go slow’ lijkt hier ten onrechte onderliggend aan te zijn.