Niet praten, dan pillen?

Selectief mutisme heeft een lage prevalentie en komt vooral voor bij jonge kinderen. Het kernsymptoom is het niet spreken buiten het gezin. Uit de slechts enkele beschikbare studies komen aanwijzingen naar voren van een positief effect van medicatie, met vermindering van angstklachten en verbetering van het spreken. Een stappenplan voor behandeling van selectief mutisme wordt toegelicht. Veel kinderen verbeteren voldoende met psychotherapie. Indien circa een jaar behandeling met cognitieve gedragstherapie op school onvoldoende helpt, wordt medicatie aangeboden. De eerste beperkte ervaringen zijn positief, met vermindering van klachten en toename van het spreken. Het is nog onduidelijk hoe lang de medicatie voortgezet moet worden en hoeveel kans er is op terugval na stoppen. Systematisch verzamelen van resultaten bij behandeling met medicatie van selectief mutisme en randomized controlled trials (rct’s) is nodig.